فرآیند بافندگی از نوار بافتنی تاثیر مستقیم و قابل توجهی بر خاصیت ارتجاعی آن دارد. فرآیند بافندگی با در هم تنیدن حلقه‌ها برای تشکیل پارچه مشخص می‌شود، ساختاری که به نوار بافتنی خاصیت کشسانی منحصر به فردی می‌دهد.
به طور خاص، خاصیت ارتجاعی کمربندهای بافتنی عمدتاً از قابلیت کشش ساختار سیم پیچ آن ناشی می شود. در طول فرآیند بافندگی، نخ به صورت حلقه‌های پیوسته بافته می‌شود، که در صورت قرار گرفتن در معرض نیروهای خارجی می‌توانند تغییر شکل دهند، بنابراین به نوار بافتنی خاصیت ارتجاعی خوبی می‌دهند. هنگامی که نیروی خارجی ناپدید می شود، سیم پیچ می تواند به شکل اولیه خود بازگردد و به کمربند بافتنی اجازه می دهد تا به سرعت به شکل اولیه خود بازگردد.
خاصیت کشسانی کمربندهای بافتنی نیز تحت تأثیر عوامل زیادی مانند تراکم بافت، جنس نخ و روش بافت قرار دارد. نوار بافتنی با چگالی بافت کمتر معمولاً خاصیت ارتجاعی بیشتری دارد زیرا فضای بیشتری بین حلقه‌ها وجود دارد و به آن اجازه می‌دهد راحت‌تر تغییر شکل دهد. اگرچه تسمه های بافتنی با چگالی بافت بالاتر مقاومت به سایش و مقاومت در برابر پارگی بهتری دارند، اما کشش آنها ممکن است محدود باشد.
علاوه بر این، مواد نخ نیز عامل مهمی است که بر کشسانی کمربندهای بافتنی تأثیر می گذارد. مواد مختلف نخ دارای خواص کشسانی متفاوتی هستند. به عنوان مثال، الیاف مصنوعی مانند پلی استر و نایلون به طور کلی خاصیت ارتجاعی بهتری دارند، در حالی که الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم ممکن است خاصیت ارتجاعی کمتری داشته باشند.
فرآیند بافندگی نوار بافتنی از طریق ساختار سیم پیچ منحصر به فرد خود، خواص الاستیک خوبی به آن می دهد. این خاصیت ارتجاعی در بسیاری از زمینه ها مانند پوشاک، کیف و کفش به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. هنگام انتخاب کمربندهای بافتنی، لازم است عوامل مختلف عملکرد مانند کشسانی، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر پارگی بر اساس سناریوها و نیازهای کاربردی خاص به طور جامع در نظر گرفته شود.
