نرمی از طناب بند کفش پنبه ای یکی از ویژگی های متمایز آن است. در مقایسه با الیاف مصنوعی مانند نایلون و پلی استر، مواد پنبه ای سازگاری بهتر با پوست و پوست بهتر است که می تواند باعث ناراحتی شود. این نرمی باعث می‌شود که کفش‌های نخی هنگام پوشیدن و درآوردن کفش به راحتی خم شوند و به شکل پا درآیند و تجربه‌های راحت‌تر را برای پوشیدن فراهم کند. با این حال، همین نرمی است که باعث می‌شود کفش‌های پنبه‌های در برابر ضربه‌های خارجی با تغییر شکل ایجاد شود و در نتیجه احتمال آن درهم‌تنیدگی و خوردن را افزایش می‌دهند.
روش بافت و عرض بند کفش از عوامل مهمی است که بر سهولت گره زدن آنها تاثیر می گذارد. به طور کلی، گره زدن بند کفش های محکم به دلیل اصطکاک بیشتر بین الیاف، نسبتاً آسیب است. بند کفش های آزاد بافته شده در اثر نیروهای خارجی بیشتر تغییر می دهند و باعث می شوند درهم تنیدگی الیاف با شکل می شوند. علاوه بر این، پهنای بند کفش نیز تاثیر بسزایی در گره خوردن دارد. بستن بند کفش‌های نخی پهن‌تر به دلیل اندازه‌گیری بزرگ‌تر و احتمال گره خوردن با نسبتاً مشکل است. برعکس، بند کفش‌های نخی باریک در صورت قرار گرفتن در معرض خطر خارجی، بیشتر ممکن است پیچند، بپیچند و ایجاد کنند.
در پوشیدن واقعی، نرمی بند کفش های نخی به این است که به راحتی تحت تأثیر عوامل خارجی (مانند حرکات پا) قرار می گیرد. زمانی که فرد پوشنده راه می رود، می دود یا سایر فعالیت های پا را می دهد، حرکت پا باعث می شود که کفش در جهات مختلف کشیده شود. این نیروهای کششی می‌توانند تغییر شکل دهند، که احتمال گره خوردن و خوردن آنها افزایش می‌یابد. به خصوص که ورزش های شدید می شود، حرکات سریع و حرکات بزرگ پاکات باعث گره خوردن بند کفش می شود.
علاوه بر جنس و روش بافت بند کفش، عادات شخصی پوشنده نیز تاثیر مهمی در پدیده گره شدن بند کفش دارد. به عنوان مثال، برخی از پوشندگان معمولاً هنگام پوشیدن و درآوردن کفش های خود، می بندند کفش خود را پا می گذارند که احتمال می رود کفش را به شدت افزایش دهد. علاوه بر این، سرعت راه رفتن و وضعیت بدن پوشنده نیز بر پایداری بند کفش تاثیر می گذارد و در نتیجه به طور غیرمستقیم بر روی بدنه تاثیر می گذارد.
برای کاهش مشکل گره خوردن بند کفش نخی می توانی آزمایشی انجام داد. اول از همه انتخاب پهنای بند کفش و روش بافت مناسب می تواند احتمال گره زدن را تا حدی کاهش دهد. توری های پهن تر و توری محکم بافته شده نسبتاً است و بنابراین می توان گفت. ثانیاً، پوشندگان باید سعی کنند هنگام پوشیدن و درآوردن از پا گذاشتن روی بند کفش خودداری کنند تا نیروهای خارجی بر روی بند کفش بپوشند. در عین حال، حفظ گام ها و وضعیت صحیح بدن هنگام رفتن یا ورزش نیز می تواند تغییر شکل و گره خوردن بند کفش کمک کند. در نهایت، بررسی منظم و تنظیم تنگی بند کفش نیز یک راه حل برای جلوگیری از گره می باشد.3
